Last Day

Σήμερα ήταν η τελευταία μέρα στη δουλειά. Τα συναισθήματα ανάμικτα, από την μια στεναχωριέμαι που άφησα τα παιδιά μου, από την άλλη ένιωσα τεράστια ανακούφιση που φεύγω.
Ποιος θα το πίστευε ότι θα έκανα "κόμμα" με την ξυνομούρα εναντίων του αφεντικού μας. Κάναμε μια συζήτηση όπου τελικά διαπίστωσα πως όλη αυτή η συμπεριφορά και τα νεύρα ξεκινούσαν από τη συμπεριφορά του αφεντικού μου απέναντι της. Της χρωστάει τρελά λεφτά ο τύπος και την έχει φέρει στο αμήν. Θα μου πείτε, και εσύ δεν έφταιγες σε τίποτα, αλλά έχω μάθει να συγχωρώ τους ανθρώπους και να μην κρατώ κακίες. Ήμουν η πρώτη που έφυγα και θα ακολουθήσει και το υπόλοιπο προσωπικό εντός της εβδομάδας. Ενημέρωσα κάποιους γονείς, σε όσους είχα θάρρος παραπάνω, για την κατάσταση που επικρατεί στον παιδικό, δυο μητέρες σταμάτησαν σήμερα τα παιδιά τους και θέλω να ελπίζω ότι θα ακολουθήσουν και άλλες. Την Πέμπτη θα πάω να πληρωθώ όλα όσα μου χρωστάει και αλίμονο του αν λείπει ευρώ! θα κάνω καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας και ποιος τον πιάνει μετά!

Από Δευτέρα ξεκινάει καινούριος αγώνας για αναζήτηση εργασίας και ο Θεός μαζί μας!
Προς το παρών για το Σαββατοκύριακο προβλέπεται ξεκούραση και εφόσον ο καιρός είναι καλός λέμε να επισκεφτούμε και την Χαλκιδική για το πρώτο μας μπανάκι.
Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε! Φιλιαααααααααα

Ήμουν και εγώ...

στους Αγανακτισμένους της Θεσσαλονίκης! Επιτέλους έγινε μια συγκέντρωση χωρίς ίχνος βίας, χωρίς κομματικές παρατάξεις. Μια απόλυτα ειρηνική διαδήλωση! Στις 18:00 έδωσα και εγώ το παρών μου. Και ήταν τόσο όμορφα βρε παιδιά! Άνθρωποι όλων των ηλικιών διαδήλωναν ειρηνικά, όλοι για ένα σκοπό, όλοι αγανακτισμένοι από το σύστημα.
Γονείς με παιδιά να παίζουν, να τρέχουν, να κάνουν ποδήλατο, να ζωγραφίζουν.
Πηγαδάκια από παρεούλες εδώ και εκεί να συζητάνε τις απόψεις τους για το θέμα. Παππούδες και νέοι, φοιτητές, άνεργοι, όλοι μαζί γίναμε ένα.
ΘΕΛΟΥΜΕ τέτοιες διαδηλώσεις! Τέτοιες διαδηλώσεις μας αξίζουν!

ΥΓ, η φωτογραφία είναι από τον Λευκό Πύργο με την τιμή των 20 ευρώ!

Θα ήθελα

Σήμερα θα ήθελα να είμαι εδώ και να πλατσουρίζω!!
Να κάθομαι κάτω από το ομπρελίνο, να διαβάζω κάποιο βιβλίο και να ακούω το κύμα να σκάει δίπλα μου...
Μήπως να μαζεύω τα μπογαλάκια μου και να την κάνω με ελαφρά;;;
Καλήμερα να έχετε φίλοι μου!!

Hellooooooo

Γεια σαςςςς!!! Τι κάνετε??? Χάθηκα λιγάκι ε?? Την Παρασκευή που μας πέρασε πήρα ρεπό από την δουλειά και έκανα ένα ταξιδάκι αστραπή στην Αθήνα παρέα με το αμόρε. Είχε οργανωθεί ένα μεγάλο πάρτι σε σπίτι φίλου και δεν γινόταν να το χάσουμε. Έτσι που λέτε, το Σαββατοκύριακο πέρασα πολύ όμορφα, είδαμε όλη την παρέα, φάγαμε και ήπιαμε μέχρι σκασμού και από εχτές το πρωί που επιστρέψαμε προσπαθούμε να συνέλθουμε :P
Μαθαίνω πως ο blogger το Σαββατοκύριακο δεν ήταν και στα πολύ καλά του, ευτυχώς που έπαθε το κοκομπλόκο όταν έλειπα και δεν το πήρα πρέφα, θα μου είχε σπάσει τα νεύρα!!

Με την δουλειά συνεχίζω κανονικά προς το παρών αλλά όχι για πολύ ακόμα. Τέλος Μαϊού θα σταματήσω γιατί δεν αντέχω άλλο ψυχολογικά. Σήμερα το ανακοίνωσα στην καθαρίστρια που έχω τις καλύτερες σχέσεις με την γυναίκα και πολύ στεναχωρήθηκε.
Προσπαθώ να κάνω κάποιες σκέψεις σχετικά με το άμεσο μέλλον και γενικά βρίσκομαι σε περίοδο αποφάσεων και αλλαγών. Η θετική σας σκέψη θα με βοηθήσει πολύ.
Εύχομαι όλοι να είστε καλά και να περνάτε υπέροχα. Φιλιά!!

Κραυγή

Για ακόμα μια φορά θα βγάλω τα εσώψυχα μου γιατί θα τρελαθώ στο τέλος. Όπως σας έγραψα παλιότερα πριν ένα μήνα περίπου ξεκίνησα δουλειά σε ένα παιδικό σταθμό. Επιτέλους ένιωσα καλά με τον εαυτό μου για αυτό μου το επίτευγμα. Ένα μήνα μετά έρχομαι να σας πω πως η ευτυχία μου κράτησε πολύ λίγο. Προσγειώθηκα απότομα! Ο παιδικός σταθμός που δουλεύω είναι αυτός που εύχεται ο κάθε γονιός να μην πετύχει!

Δεν θα ασχοληθώ καν με την βλαμμένη τη συνάδελφο γιατί την έχω γραμμένη εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Έχει εγκεφαλικά κύτταρα καμμένα και είναι κρίμα το κοριτσάκι. Αυτό που με ενοχλεί στη δουλειά μου είναι το αφεντικό μου! Για την ακρίβεια αυτά που με βάζει να κάνω. Ψέμματα και κοροϊδία στους γονείς, πραγματικά δεν μπορείτε να φανταστείτε! Καθημερινά έρχομαι σε πολύ δύσκολη θέση όταν οι γονείς με ρωτάνε, έφαγε το παιδί μου; και εγώ πρέπει να πω "ναι το έφαγε όλο" ενώ προηγουμένως ο ίδιος έχει πετάξει το μισό φαγητό στα σκουπίδια. Ακόμα τον έχω δει πολλές φορές να ασκεί βία στα παιδιά, κάτι που πραγματικά με βγάζει από τα ρούχα μου αλλά δεν έχω μιλήσει ποτέ γιατί φοβάμαι. Στόμα έχω και μιλιά δεν έχω εκεί μέσα. Όσο δεν μιλάω όμως γίνομαι συνένοχη και αυτό με ενοχλεί. Με κάτι μισόλογα έμαθα πως η προηγούμενη κοπέλα έχει δικαστικές εκκρεμότητες μαζί του αλλά δεν έχω μάθει για ποιο λόγο, αν και δεν είναι δύσκολο να υποπτευτώ.
Ο μισθός μου δεν αγγίζει καν τον βασικό και χωρίς ασφάλιση. Να σημειωθεί πως από το μισθό μου δεν έχω δει ούτε ένα ευρώ ακόμα και από τότε που έκλεισα μήνα κάθε μέρα ζητάω το μισθό μου και κάθε μέρα η ίδια γνωστή απάντηση "Δεν με πλήρωσαν οι γονείς, δεν έχω να σε πληρώσω" έχω καταντήσει να ζητιανεύω τα λεφτά μου.
Η ψυχολογία μου για ακόμα μια φορά πιάνει πάτο. Ο Γιώργης μου είναι ο άνθρωπος που με στηρίζει όλο αυτό τον καιρό αφού οι δικοί μου δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα γιατί δεν θέλω να τους στεναχωρώ. Ακόμα μια φορά έπεσα στην περίπτωση και κάνω υπομονή μέχρι να βρω κάτι άλλο και να πάρω τα κουβαδάκια μου για άλλη παραλία.
Η μόνη μου δύναμη εκεί μέσα είναι τα παιδιά που νομίζω ότι είναι ο μόνος λόγος που ακόμα δεν τα έχω βροντήξει να φύγω. Βλέπω αυτά τα ματάκια να με κοιτάνε και παίρνω κουράγιο.

Αν υπάρχει σύγχυση στο κείμενο ζητάω συγνώμη, είναι τόσα πολλά που είχα στο μυαλό μου να πω και ήθελα να "καταγγείλω" αλλά στην πορεία το έχασα λίγο.

Για κοπιάστε...

Έχω κέρασμα καλό! Σήμερα έχει γενέθλια ο καλός μου και από εχτές του ετοίμασα τουρτίτσα παγωτό. Το απόγευμα είχαμε καλεσμένους ένα ακόμα ζευγάρι και έτσι περάσαμε όμορφα και ήσυχα.
Χρόνια Πολλά αγάπη μου!! Να σε χαιρόμαστε εμείς που σε αγαπάμε!

Τη συνταγή για την τούρτα παγωτό εδώ