Αναδρομή στο παρελθόν

Ξεκίνησα από εδώ...



μετά εδώ..


εδώ..


εδώ..


εδώ...


εδώ..



εδώ...


εδώ..


εδώ..


και τέλος εδώ...


και κλάααμα η δικιά σου!
Τι σκατά με βρήκε βραδιάτικα; Α στο καλό!
Καλό ξημέρωμα!

Εγκαταστάθηκα

Μετά από πολληηη κούραση στεναχώρια και τα σχετικά έφτασα στο νησί! Μας βγήκε η πίστη αλλά μετακομίσαμε, τα καταφέραμε! Τις τελευταίες μέρες είχα απελπιστεί, έλεγα ότι δεν θα τα καταφέρουμε, με είχε πιάσει πανικός και θυμάμαι να λέω στο Γιώργο, "θέλω να φύγω, δεν αντέχω άλλο". Άσε που ανακάλυψα και μερικές άσπρες τρίχες... τι είμαι εγώ ρε παιδί μου! Αλλά οοοχι δεν θα κάτσω έτσι, πήρα ήδη βαφή και θα τις εξαφανίσω!
Τέλος καλό όλα καλά, ήρθαμε στο πατρικό μου, στήσαμε το διπλό μας κρεβάτι στο δωμάτιο της αδερφής μου, το δικό μου το κάναμε σαλονάκι. Έπαψε να είναι πια το παιδικό-εφηβικό μου δωμάτιο. Ξεφορτώθηκα τις σιχαμένες αφίσες που είχα, πραγματικά αναρωτιέμαι με το γούστο που είχα εκείνη την εποχή, anyway.
Νιώθω λίγο μπερδεμένη βέβαια αλλά θα εγκλιματιστώ. Έχω την εντύπωση πως την επόμενη εβδομάδα είναι Χριστούγεννα, δεν φταίω εγώ, η συνήθεια φταίει, τα τελευταία 5 χρόνια ερχόμουν στο νησί μια βδομάδα πριν τα Χριστούγεννα, είναι δυνατόν να μην μπερδευτείς; Και επίσης πρέπει να σταματήσω να λέω "έχουμε στη Θεσσαλονίκη" και να λέω "είχαμε στη Θεσσαλονίκη" άτιμο πράγμα η συνήθεια.
Την επόμενη εβδομάδα λέω να στολίσω, να μπούμε στο Χριστουγεννιάτικο mood βρε αδερφέ! Λεφτά για πολλά πολλά μπορεί να μην έχουμε αλλά νομίζω ότι και μόνο που θα μπεις σε διαδικασία να στολίσεις και να ομορφύνεις το χώρο σου σου φτιάχνει τη διάθεση!

Τέλος θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους όσους μου άφησαν μηνύματα με θετικά σχόλια όλη αυτή την περίοδο. Μου έδιναν δύναμη και κουράγιο όλο αυτό το καιρό που δεν ήμουν στα καλύτερα μου.
Τα φιλιά μου και να είστε πάντα καλά!!

Μετακόμιση

Ξεκίνησε το λούκι που ακούει στη λέξη μετακόμιση, τι πανικός, τι χάλι.., ππφφ ζορίζομαι παιδιά! Σήμερα ήταν η πρώτη μέρα που ξύπνησα και είπα "θέλω να φύγω εχτές" ναι ναι, αρχίζω να συνηθίζω στην ιδέα με φαίνεται! Αρχίζω να κάνω σχέδια για το μέλλον και να σκέφτομαι "έλα μωρέ, δεν είναι τόσο τραγικά στο νησί"
Έχει γεμίσει το σπίτι κουτές, κουτάκια, να ξεχωρίσουμε τα κατσαρολικά, τα πιρούνια, πιρουνάκια, κουταλάκια, μαχαίρια. Όταν ήρθε ο Γιώργος να μείνουμε μαζί, έφερε και όλη του την προίκα, είχα ήδη εγώ τα δικά μου, ήρθαν και έγιναν όλα ένα! Πανικός σου λέω! Απ τη μία πλευρά βάζουμε τα δικά μου τα πράγματα και απ την άλλη του Γιώργου. Να κάπως έτσι είμαστε!

Σε λίγο θα θέλουμε οδηγίες για να βρεθούμε και μεταξύ μας, υπερβολή στο μεγαλείο της! Μπουχουχουχου
Σήμερα ευτυχώς καταφέραμε και γεμίσαμε 3 κούτες και ξεκαθάρισε κάπως το τοπίο. Και να φανταστείτε οι 3 αυτές κούτες είναι μόνο από την κουζίνα και είναι μόνο τα δικά μου πράγματα μέσα! Μα ήθελα να ξερα που τα χρησιμοποιούσα όλα αυτά τα κουζινικά! Μέχρι και μικρά φλιτζανάκια του ελληνικού βρήκα! Μα τι σκεφτόταν η μάνα μου όταν τα αγόραζε; Τέσπα! Αύριο θα γίνει γερό ξεκαθάρισμα με τα υπόλοιπα πράγματα/ρούχα και ότι δεν φοράω ή δεν μου κάνει θα τα δώσω στην εκκλησία που υπάρχει στη γειτονιά να τα μοιράσει σε ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη.
Μια εβδομάδα έμεινε και εγώ έχω πατήσει το pause στα συναισθήματα μου, το μόνο που σκέφτομαι τώρα είναι να μπουν όλα σε μια σειρά να ξεμπερδεύουμε, δεν χωράνε συναισθηματισμοί. οοοολα καλά θα πάνε!! εε; ναι!!
Φιλιά Πολλά!!!