Καλή Χρονιά!!

Χρόνια Πολλά! Καλή Χρόνια! Με το καλό να μας...μπει!!! :) :) να περάσετε όμορφα! Και να σας βρει ο καινούριος χρόνος χαμογελαστούς και κυρίως υγιής!! Φιλιά Πολλά

Χρόνια Πολλά!!

Χρόνια Πολλά και καλά Χριστούγεννα!! Εύχομαι να περάσετε όλοι όμορφα όπως ο καθένας σας επιθυμεί!! Φιλιά Πολλά!!

Μια ιστορία θα σας πω

όχι όχι δεν πρόκειται να είναι σαν τις ιστορίες της Γιαγιάς Αντιγόνης , πρόκειται όμως για μια συζήτηση που είχα πρόσφατα και με έβαλε σε σκέψεις, μπορεί να μου έμαθε και κάτι.

Όταν μετακόμισα από Θεσσαλονίκη για να έρθω στο νησί παράλληλα περίμενα και τη μεταφορική να μου φέρει τα πράγματα στο σπίτι. Όταν με το καλό φτάσανε και κανονίστηκε το ραντεβού για να μου τα φέρουν, με έκπληξη διαπίστωσα πως ο οδηγός του φορτηγού μου ήταν γνωστός. Ήταν ένας συμμαθητής μου από το γυμνάσιο, ας τον πούμε Χάρη. Ο Χάρης λοιπόν όσο ήμασταν στο γυμνάσιο δεν ήταν από τους καλύτερους μαθητές, δεν τα αγαπούσε τα γράμματα, ήταν όμως ένα πολύ καλό παιδί! Ήταν το πειραχτήρι της τάξης, έκανε πλάκα με όλους ακόμα και με τους καθηγητές, άλλωστε γι αυτό τον συμπαθούσαμε όλοι μας.
Στις τελικές εξετάσεις της τρίτης γυμνασίου ο Χάρης έμεινε σε αρκετά μαθήματα, ενώ όλοι μας προχωρήσαμε εκείνος πάλευε να τελειώσει την τρίτη γυμνασίου. Από τότε δεν τον ξαναείδα, δεν είχα νέα του, πάντα όμως αναρωτιόμουν τι έγινε αυτό το παιδί.
Έτσι όταν τον είδα στο φορτηγάκι εκείνη την ημέρα αμέσως του μίλησα. Στην αρχή δεν με γνώρισε αλλά όταν του εξήγησα ποια είμαι γέλασε και μου είπε "που σαι ρε Λένη, Χρόνια και ζαμάνια! Αν δεν μου μιλούσες δεν θα σε γνώριζα"
Αφού είπαμε τα σχετικά, αρχίσαμε να μιλάμε για τις μέρες του γυμνασίου. Άρχισε να με ρωτάει για κάθε συμμαθητή μας αν είχα νέα του καθενός και που βρίσκονται, με παράπονο μου λέει, "Α ρε Λένη, όλοι φύγατε, σπουδάσατε, μόνο εγώ δεν έφυγα ποτέ"
Του απάντησα ότι δεν πειράζει βρε, εσύ έμεινες να προσέχεις το νησί μας.
Με ρώτησε τι σπούδασα και τι θα κάνω τώρα. Για το δεύτερο ερώτημα απάντησα ένα ξερό "δεν γνωρίζω, ότι βρώ!"
Με χαρά μου λέει, και εγώ σπούδασα! Του λέω, άντε! τι σπούδασες καλέ;
- Μόλις τέλειωσα το λύκειο πήγα και σπούδασα πως να οδηγώ νταλίκα, έκανα ένα χρόνο βέβαια να περάσω τα σήματα (είπαμε δεν αγαπούσε το διάβασμα) αλλά μόλις το πήρα το δίπλωμα έπιασα αμέσως δουλειά και εδώ και 3 χρόνια κάνω μεταφορές. Βγάζω ένα καλό μεροκάματο και είμαι ευχαριστημένος!
Η απάντηση μου ήταν ότι έκανε την καλύτερη δουλειά και πως μπορεί όλοι οι υπόλοιποι τότε να προχωρήσαμε μπροστά, να σπουδάσαμε, να φύγαμε από το νησί, αλλά ένας ένας επιστρέφουμε γιατί δεν έχουμε δουλειές! Να μην νιώθει κατώτερος που τότε έχασε μια χρονιά, αλλά να νιώθει υπερήφανος γιατί στην τελική είναι αυτός που κατάφερε κάτι από όλους εμάς.

Είναι τέτοιες οι εποχές μας που μπροστά δεν προχωράνε οι πιο σπουδαγμένοι, οι πιο σπουδαίοι, δεν πα να χεις και 15 πτυχία! Άνεργος θα μείνεις! Μυαλό θέλει! Μυαλό και εξυπνάδα για μικρά και σταθερά βήματα! Τα λέω να τα ακούω και εγώ!

Τα φιλιά μου!

Αναδρομή στο παρελθόν

Ξεκίνησα από εδώ...



μετά εδώ..


εδώ..


εδώ..


εδώ...


εδώ..



εδώ...


εδώ..


εδώ..


και τέλος εδώ...


και κλάααμα η δικιά σου!
Τι σκατά με βρήκε βραδιάτικα; Α στο καλό!
Καλό ξημέρωμα!

Εγκαταστάθηκα

Μετά από πολληηη κούραση στεναχώρια και τα σχετικά έφτασα στο νησί! Μας βγήκε η πίστη αλλά μετακομίσαμε, τα καταφέραμε! Τις τελευταίες μέρες είχα απελπιστεί, έλεγα ότι δεν θα τα καταφέρουμε, με είχε πιάσει πανικός και θυμάμαι να λέω στο Γιώργο, "θέλω να φύγω, δεν αντέχω άλλο". Άσε που ανακάλυψα και μερικές άσπρες τρίχες... τι είμαι εγώ ρε παιδί μου! Αλλά οοοχι δεν θα κάτσω έτσι, πήρα ήδη βαφή και θα τις εξαφανίσω!
Τέλος καλό όλα καλά, ήρθαμε στο πατρικό μου, στήσαμε το διπλό μας κρεβάτι στο δωμάτιο της αδερφής μου, το δικό μου το κάναμε σαλονάκι. Έπαψε να είναι πια το παιδικό-εφηβικό μου δωμάτιο. Ξεφορτώθηκα τις σιχαμένες αφίσες που είχα, πραγματικά αναρωτιέμαι με το γούστο που είχα εκείνη την εποχή, anyway.
Νιώθω λίγο μπερδεμένη βέβαια αλλά θα εγκλιματιστώ. Έχω την εντύπωση πως την επόμενη εβδομάδα είναι Χριστούγεννα, δεν φταίω εγώ, η συνήθεια φταίει, τα τελευταία 5 χρόνια ερχόμουν στο νησί μια βδομάδα πριν τα Χριστούγεννα, είναι δυνατόν να μην μπερδευτείς; Και επίσης πρέπει να σταματήσω να λέω "έχουμε στη Θεσσαλονίκη" και να λέω "είχαμε στη Θεσσαλονίκη" άτιμο πράγμα η συνήθεια.
Την επόμενη εβδομάδα λέω να στολίσω, να μπούμε στο Χριστουγεννιάτικο mood βρε αδερφέ! Λεφτά για πολλά πολλά μπορεί να μην έχουμε αλλά νομίζω ότι και μόνο που θα μπεις σε διαδικασία να στολίσεις και να ομορφύνεις το χώρο σου σου φτιάχνει τη διάθεση!

Τέλος θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους όσους μου άφησαν μηνύματα με θετικά σχόλια όλη αυτή την περίοδο. Μου έδιναν δύναμη και κουράγιο όλο αυτό το καιρό που δεν ήμουν στα καλύτερα μου.
Τα φιλιά μου και να είστε πάντα καλά!!

Μετακόμιση

Ξεκίνησε το λούκι που ακούει στη λέξη μετακόμιση, τι πανικός, τι χάλι.., ππφφ ζορίζομαι παιδιά! Σήμερα ήταν η πρώτη μέρα που ξύπνησα και είπα "θέλω να φύγω εχτές" ναι ναι, αρχίζω να συνηθίζω στην ιδέα με φαίνεται! Αρχίζω να κάνω σχέδια για το μέλλον και να σκέφτομαι "έλα μωρέ, δεν είναι τόσο τραγικά στο νησί"
Έχει γεμίσει το σπίτι κουτές, κουτάκια, να ξεχωρίσουμε τα κατσαρολικά, τα πιρούνια, πιρουνάκια, κουταλάκια, μαχαίρια. Όταν ήρθε ο Γιώργος να μείνουμε μαζί, έφερε και όλη του την προίκα, είχα ήδη εγώ τα δικά μου, ήρθαν και έγιναν όλα ένα! Πανικός σου λέω! Απ τη μία πλευρά βάζουμε τα δικά μου τα πράγματα και απ την άλλη του Γιώργου. Να κάπως έτσι είμαστε!

Σε λίγο θα θέλουμε οδηγίες για να βρεθούμε και μεταξύ μας, υπερβολή στο μεγαλείο της! Μπουχουχουχου
Σήμερα ευτυχώς καταφέραμε και γεμίσαμε 3 κούτες και ξεκαθάρισε κάπως το τοπίο. Και να φανταστείτε οι 3 αυτές κούτες είναι μόνο από την κουζίνα και είναι μόνο τα δικά μου πράγματα μέσα! Μα ήθελα να ξερα που τα χρησιμοποιούσα όλα αυτά τα κουζινικά! Μέχρι και μικρά φλιτζανάκια του ελληνικού βρήκα! Μα τι σκεφτόταν η μάνα μου όταν τα αγόραζε; Τέσπα! Αύριο θα γίνει γερό ξεκαθάρισμα με τα υπόλοιπα πράγματα/ρούχα και ότι δεν φοράω ή δεν μου κάνει θα τα δώσω στην εκκλησία που υπάρχει στη γειτονιά να τα μοιράσει σε ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη.
Μια εβδομάδα έμεινε και εγώ έχω πατήσει το pause στα συναισθήματα μου, το μόνο που σκέφτομαι τώρα είναι να μπουν όλα σε μια σειρά να ξεμπερδεύουμε, δεν χωράνε συναισθηματισμοί. οοοολα καλά θα πάνε!! εε; ναι!!
Φιλιά Πολλά!!!

Θες -άλλο-νίκη!

Θεσσααααλονιιιιικηηηηηηηη!! Φτάσαμε εχτές το βράδυ μετά από ένα πολύωρο και κουραστικό ταξίδι, μας ξετίναξε το καράβι, είχε πολλά μποφόρ στο αιγαίο και όλοι μέσα στο πλοίο κρατούσαμε από μια σακούλα! Εγώ βέβαια σαν "καλό παλικάρι που ξέρω κι άλλο μονοπάτι" είχα προμηθευτεί δραμαμίνες και αφού πήρα 2, ήρθα και στάνιαρα και δεν καταλάβαινα και πολλά. Φυτό το μανταρίνι! χαχα
Φτάνουμε Καβάλα και αφού βγήκαμε από το καράβι ήμασταν σε αναζήτηση βενζινάδικου να γεμίσουμε ρεζερβουάρ και να ξεκινήσουμε για Θεσσαλονίκη! - άνοιγμα παρένθεσης- ,ναι ναι πήρα αυτοκινητάκι, ένα μικρούλι για να μάθω επιτέλους να οδηγώ! 4 χρόνια έχω το δίπλωμα και αμάξι γιοκ! με τι λεφτά να αγόραζα καινούριο; οπότε βρήκα ένα μικρούλι και πολύ φθηνό και με την βοήθεια των γονιών μου το αγόρασα! -τέλος παρένθεσης-
Ξεκινήσαμε που λέτε από Καβάλα και φθάνοντας Θεσσαλονίκη ένιωσα τόση χαρά βρε παιδιά! Τόση συγκίνηση! Δεν μπορώ να το εξηγήσω αυτό το αίσθημα που νιώθω όποτε είμαι εδώ! Νιώθω ήρεμη, χαλλλαρη! Έφυγαν τα νεύρα και όλα!
Μπαίνοντας στο σπίτι όμως αναρωτήθηκα πως θα τα καταφέρω να μετακομίσω από εδώ; πώς θα το πάρω απόφαση; ουυυφφφ! το σπιτάκι μου! τόσες αναμνήσεις! 5 χρόνια είναι αυτά!
Ο Γιώργος μου λέει ότι ξεκινάει ένα καινούριο κεφάλαιο στη ζωή μας, κλείνουμε αυτό το "φοιτητικό" και προχωράμε μπροστά, σε καλύτερα πράγματα, θα κάνουμε υπομονή για λίγο καιρό στο πατρικό σου και τελειώνοντας το στρατό θα βρούμε ένα καινούριο σπίτι να νοικιάσουμε και μακάρι να το αγαπήσεις και εκείνο όσο αυτό. Έχει τόσο δίκιο στα λόγια του και προσπαθώ να το δω έτσι το πράγμα αλλά όσο θετικά και αν το σκέφτομαι μια στεναχώρια την έχω. Τέλος πάντων, όλα καλά θα πάνε μωρέ! άντε! συγκινήθηκα πάλι η μουρλή!

Πάλι εδώ

Να μαστε πάααλι εδώωω!!! Αφού έχω πάνω από δυο μήνες να κάνω ανάρτηση είπα να επιστρέψω η ξετσίπωτη!
Που λέτε τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά, είμαι ακόμα στο νησί και τον επόμενο μήνα ανεβαίνω Θεσσαλονίκη για να κάνουμε την οριστική μετακόμιση. Του Γιώργου του έμειναν 4 μαθήματα για να τελειώσει με την σχολή και εγώ απ την στιγμή που δεν έχω δουλειά δεν μπορούμε να συντηρούμε άλλο το σπίτι. Οπότε αποφασίστηκε από κοινού να επιστρέψουμε στο νησί μου προς το παρών, να κάνει και το φανταρικό του και βλέπουμε αργότερα. Εγώ βοηθάω τους γονείς μου με την δουλειά τους μέχρι να βρεθεί κάτι στο νησί -ελπίζω σύντομα- γιατί δεν θα την παλέψω άλλο με την δική τους δουλειά. Τα όνειρα μου γκρεμίστηκαν και με έχει πάρει πολύ από κάτω, ψυχολογικά ακόμα δεν το έχω δεχτεί ότι γυρίζω πίσω, στο παιδικό δωμάτιο μου, με τους γονείς μου και με όλη αυτή τη φασαρία. Είχα άλλα σχέδια για μένα και τώρα τι; Τί σχέδια να κάνω; Το μόνο θετικό σε όλα αυτά είναι ότι θα είμαι με τον Γιώργη μου, τον άνθρωπο μου, μεγάλο πράγμα να υπάρχει κάποιος να σε στηρίζει ψυχολογικά σε ότι και να περνάς.
Είχα κάνει και τα χαρτιά μου για αναπληρώτρια στα ειδικά σχολεία του Β. Αιγαίου αλλά μας βγάλανε την εντοπιότητα από την μοριοδότηση και έμεινα εκτός. Ας ελπίσουμε για την Β φάση, αλλά που πας ρε καραμήτρο χωρίς προϋπηρεσία; Άτιμη προϋπηρεσία! Παντού με κυνηγάς και παντού σε κυνηγώ!
Το έχω ρίξει στο διάβασμα για να μην σκέφτομαι! Λύτρωση! Πραγματική λύτρωση! ότι καλό έχετε να προτείνετε καλοδεχούμενο!
Σύγχυση στο μυαλό και στην καρδιά! Σα μπερδεμένα μου φαίνεται ότι τα έγραψα! Ελπίζω να βγαίνει άκρη!
Περνάω από τα μπλοκοσπιτάκια σας να μάθω τα νεούδια σας! Φιλιά Πολλά! Και καλό χειμώνα!!

Αγαπώ!

Έψαχνα καιρό αυτό το τραγούδι. Το άκουγα παντού αλλά όποιον ρωτούσα κανείς δεν ήξερε το τίτλο ή τον καλλιτέχνη μέχρι εχτές που το άκουσα πάλι και ρώτησα μια κοπέλα από την παρέα και επιτέλους το ήξερε!!
Και αυτό που μου αρέσει πιο πολύ είναι η τραγουδίστρια που είναι μια "μπαμπάτσικη" γυναίκα με τα όλα της, είναι η απόδειξη ότι δεν χρειάζεται να είσαι ανορεξική για να γίνεις καλλιτέχνης! Χαίρεσαι να την απολαμβάνεις!
Ζήτω οι καμπύλες! :)

Να περάσετε όμορφα ότι και να κάνετε! Φιλιά Πολλά!!!

Επιστροφή με βράβευση!

Τελείωσαν και οι διακοπούλες και γυρίσαμε πίσω στα πάτρια εδάφη του νησιού για να συνεχίσουμε την καθημερινότητα. Δεν σας κρύβω πως οι 8 μέρες δεν μου έφτασαν, τι καλά να είχα ακόμα 10 μέρες! Θα ένιωθα πλήρης (ή πλήρες); σαν το γάλα! ένας φιλόλογος να με διαφωτίσει!
Λοιπόν που λέτε πέρασα υπέροχα! ευχαριστήθηκα τη θάλασσα, την αμμουδιά, τις βραδινές βόλτες! όλα ήταν όμορφα! Πήγα και σε πολιτικό γάμο, παντρευόταν ο παιδικός φίλος του δικού μου, πρώτη φορά πήγαινα σε πολιτικό γάμο, τι ξεπέτα γάμος ήταν αυτός! -Δέχεσαι; -Δέχομαι! πέσανε και οι υπογραφές και άντε στο καλό!

Την περίοδο που έλειπα η καλή μου Αγγελική μου χάρισε το παρακάτω βραβείο! Την ευχαριστώ πολύ πολύ που με σκέφτηκε! Τώρα με τη σειρά μου πρέπει να το χαρίσω σε 10 blogger! Λοιπόν έχουμε και λέμε!

1) Στην next_day

2) Στην Αθηνά

3) Στην Εκφράσου

4) Στην nefelokokkugia

5) Στην Koueen

6) Στην Siren Girl

7) Στο Γκρινιάρικο Μαρούλι

8) Στην σ' α γ α π ω

9) Στην Γιαγιά Αντιγόνη

10) Σε όλους εσάς!!! όσοι το επιθυμείτε σας το χαρίζω!!

Φιλιά Πολλά!!! Να περνάτε όμορφα!!

Φευγωωωωωω!!!

Διακοπές!!! Yeaaahhhh και πάνω που έλεγα να τα "βάλω όλα μπουρλότο" (το σουξεδάκι που μου είχε κολλήσει τελευταία) αφού παραλίγο να αναβάλω τις διακοπές για φέτος αλλά ευτυχώς όλα πήγαν καλά και να με τώρα να περιμένω το καράβι σε μισή ωρίτσα για να σαλπάρω σ άλλα μέρη!!
Τα ξαναλέμε σε μια βδομαδούλα λοιπόν!!! Να περάσετε όμορφα ότι ότι και να κάνετε! Φιλιάα Πολλααααααααα

Έγινα 23!

οοουυυ έγινα 23!!! στις 13/7 είχα τα γενέθλιακια μου και βγήκαμε όλοι μαζί οικογενειακώς σε μια ταβερνούλα για να το γιορτάσουμε, έσβησα και τα κεράκια μου, αλλά βρε παιδιά αυτό το 23 κάτι μου κάνει, δεν μου κάθεται καλά, προτιμώ το 22 ή το 24, με ενοχλεί το 3 στο τέλος, μπορώ να το αλλάξω;; να το κάνω 2Ε ας πούμε; Δεν ακούγεται άσχημο..:P
Για περάστε όλοι να κεραστείτε!! έχει μπόλικη τούρτα για όλους σας!

Τα φιλιά μου και ελπίζω να περνάτε όμορφα!!

Παράδεισος

Γεια σας! Γεια σας!!
Χάθηκα αλλά τον τελευταίο καιρό υπήρξαν κάποιες αλλαγές. Έφυγα από Σαλόνικα για το νησί μου, για πόσο καιρό άγνωστο, αν θα είναι μόνιμο; και αυτό άγνωστο. Το μόνο σίγουρο είναι πως την καλοκαιρινή περίοδο θα την περάσω εδώ. Προσωπικά δεν με ενοχλεί, η Θάλασσα είναι δίπλα και την ευχαριστιέμαι όσο μπορώ. Η παρέα μου δεν έχει έρθει ακόμα, εξεταστική, αλλά τους περιμένω όλους αρχές του μήνα.
Επίσης δουλεύω πολλές ώρες στο μαγαζί των γονιών μου αλλά οκ έχω συνηθίσει, στην τελική είχα βαρεθεί να κάθομαι. Απλά είναι αυτό το πνίξιμο που νιώθεις, ότι θέλεις να κάνεις πράγματα δικά σου, να ξεφύγεις από τις δουλειές και το χώσιμο των γονιών αλλά λόγο οικονομικών πρέπει να βοηθήσεις. θα περάσει και αυτό.
Σας χαρίζω τις παρακάτω φωτογραφίες από ένα μικρό παράδεισο που υπάρχει στο νησί αλλά δεν γνώριζα. Είναι τόσο πανέμορφο και παρθένο αυτό το μέρος. Ευχαριστώ την αδερφή μου που μου έμαθε αυτό τον μικρό κολπίσκο.

Κυνήγι Βιογραφικού

Ναι φίλοι μου, από αύριο ξεκινάω αυτό ακριβώς που λέει και ο τίτλος. Έγραψα-σύνταξα το τέλειο βιογραφικό το εκτύπωσα για αρχή 30 φορές και αύριο πουρνό πουρνό θα πιάσω όλους τους παιδικούς σταθμούς ένα προς ένα να τους δώσω το πολύτιμο μου. Θα το δίνω και από πίσω θα το σταυρώνω όπως κάνουν οι γιαγιάδες στα εγγόνια τους στα χωριά, με την ευχή να πιάσει τόπο σύντομα! Ο σούπερ-οδηγός αγκαλιά και δρόμο να γυρίσω τα στενά της Θεσσαλονίκης, όπου ακούω γέλια-χαρές και πολύχρωμα χρώματα θα χτυπώ κουδούνι και αλίμονο σε όποια αρνηθεί να δεχτεί το "πολύτιμο" μου.

Θέλετε και εσείς ένα; Ποτέ δεν ξέρεις!

ΥΓ, Που κατάντησα...

Καλό Καλοκαίρι!

Καλό Μήνα και Καλό Καλοκαίρι βρε παιδιά!
Σας χαρίζω τις παρακάτω φωτογραφίες από το νησί μου που σήμερα το νοστάλγησα.

Last Day

Σήμερα ήταν η τελευταία μέρα στη δουλειά. Τα συναισθήματα ανάμικτα, από την μια στεναχωριέμαι που άφησα τα παιδιά μου, από την άλλη ένιωσα τεράστια ανακούφιση που φεύγω.
Ποιος θα το πίστευε ότι θα έκανα "κόμμα" με την ξυνομούρα εναντίων του αφεντικού μας. Κάναμε μια συζήτηση όπου τελικά διαπίστωσα πως όλη αυτή η συμπεριφορά και τα νεύρα ξεκινούσαν από τη συμπεριφορά του αφεντικού μου απέναντι της. Της χρωστάει τρελά λεφτά ο τύπος και την έχει φέρει στο αμήν. Θα μου πείτε, και εσύ δεν έφταιγες σε τίποτα, αλλά έχω μάθει να συγχωρώ τους ανθρώπους και να μην κρατώ κακίες. Ήμουν η πρώτη που έφυγα και θα ακολουθήσει και το υπόλοιπο προσωπικό εντός της εβδομάδας. Ενημέρωσα κάποιους γονείς, σε όσους είχα θάρρος παραπάνω, για την κατάσταση που επικρατεί στον παιδικό, δυο μητέρες σταμάτησαν σήμερα τα παιδιά τους και θέλω να ελπίζω ότι θα ακολουθήσουν και άλλες. Την Πέμπτη θα πάω να πληρωθώ όλα όσα μου χρωστάει και αλίμονο του αν λείπει ευρώ! θα κάνω καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας και ποιος τον πιάνει μετά!

Από Δευτέρα ξεκινάει καινούριος αγώνας για αναζήτηση εργασίας και ο Θεός μαζί μας!
Προς το παρών για το Σαββατοκύριακο προβλέπεται ξεκούραση και εφόσον ο καιρός είναι καλός λέμε να επισκεφτούμε και την Χαλκιδική για το πρώτο μας μπανάκι.
Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε! Φιλιαααααααααα

Ήμουν και εγώ...

στους Αγανακτισμένους της Θεσσαλονίκης! Επιτέλους έγινε μια συγκέντρωση χωρίς ίχνος βίας, χωρίς κομματικές παρατάξεις. Μια απόλυτα ειρηνική διαδήλωση! Στις 18:00 έδωσα και εγώ το παρών μου. Και ήταν τόσο όμορφα βρε παιδιά! Άνθρωποι όλων των ηλικιών διαδήλωναν ειρηνικά, όλοι για ένα σκοπό, όλοι αγανακτισμένοι από το σύστημα.
Γονείς με παιδιά να παίζουν, να τρέχουν, να κάνουν ποδήλατο, να ζωγραφίζουν.
Πηγαδάκια από παρεούλες εδώ και εκεί να συζητάνε τις απόψεις τους για το θέμα. Παππούδες και νέοι, φοιτητές, άνεργοι, όλοι μαζί γίναμε ένα.
ΘΕΛΟΥΜΕ τέτοιες διαδηλώσεις! Τέτοιες διαδηλώσεις μας αξίζουν!

ΥΓ, η φωτογραφία είναι από τον Λευκό Πύργο με την τιμή των 20 ευρώ!

Θα ήθελα

Σήμερα θα ήθελα να είμαι εδώ και να πλατσουρίζω!!
Να κάθομαι κάτω από το ομπρελίνο, να διαβάζω κάποιο βιβλίο και να ακούω το κύμα να σκάει δίπλα μου...
Μήπως να μαζεύω τα μπογαλάκια μου και να την κάνω με ελαφρά;;;
Καλήμερα να έχετε φίλοι μου!!

Hellooooooo

Γεια σαςςςς!!! Τι κάνετε??? Χάθηκα λιγάκι ε?? Την Παρασκευή που μας πέρασε πήρα ρεπό από την δουλειά και έκανα ένα ταξιδάκι αστραπή στην Αθήνα παρέα με το αμόρε. Είχε οργανωθεί ένα μεγάλο πάρτι σε σπίτι φίλου και δεν γινόταν να το χάσουμε. Έτσι που λέτε, το Σαββατοκύριακο πέρασα πολύ όμορφα, είδαμε όλη την παρέα, φάγαμε και ήπιαμε μέχρι σκασμού και από εχτές το πρωί που επιστρέψαμε προσπαθούμε να συνέλθουμε :P
Μαθαίνω πως ο blogger το Σαββατοκύριακο δεν ήταν και στα πολύ καλά του, ευτυχώς που έπαθε το κοκομπλόκο όταν έλειπα και δεν το πήρα πρέφα, θα μου είχε σπάσει τα νεύρα!!

Με την δουλειά συνεχίζω κανονικά προς το παρών αλλά όχι για πολύ ακόμα. Τέλος Μαϊού θα σταματήσω γιατί δεν αντέχω άλλο ψυχολογικά. Σήμερα το ανακοίνωσα στην καθαρίστρια που έχω τις καλύτερες σχέσεις με την γυναίκα και πολύ στεναχωρήθηκε.
Προσπαθώ να κάνω κάποιες σκέψεις σχετικά με το άμεσο μέλλον και γενικά βρίσκομαι σε περίοδο αποφάσεων και αλλαγών. Η θετική σας σκέψη θα με βοηθήσει πολύ.
Εύχομαι όλοι να είστε καλά και να περνάτε υπέροχα. Φιλιά!!

Κραυγή

Για ακόμα μια φορά θα βγάλω τα εσώψυχα μου γιατί θα τρελαθώ στο τέλος. Όπως σας έγραψα παλιότερα πριν ένα μήνα περίπου ξεκίνησα δουλειά σε ένα παιδικό σταθμό. Επιτέλους ένιωσα καλά με τον εαυτό μου για αυτό μου το επίτευγμα. Ένα μήνα μετά έρχομαι να σας πω πως η ευτυχία μου κράτησε πολύ λίγο. Προσγειώθηκα απότομα! Ο παιδικός σταθμός που δουλεύω είναι αυτός που εύχεται ο κάθε γονιός να μην πετύχει!

Δεν θα ασχοληθώ καν με την βλαμμένη τη συνάδελφο γιατί την έχω γραμμένη εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Έχει εγκεφαλικά κύτταρα καμμένα και είναι κρίμα το κοριτσάκι. Αυτό που με ενοχλεί στη δουλειά μου είναι το αφεντικό μου! Για την ακρίβεια αυτά που με βάζει να κάνω. Ψέμματα και κοροϊδία στους γονείς, πραγματικά δεν μπορείτε να φανταστείτε! Καθημερινά έρχομαι σε πολύ δύσκολη θέση όταν οι γονείς με ρωτάνε, έφαγε το παιδί μου; και εγώ πρέπει να πω "ναι το έφαγε όλο" ενώ προηγουμένως ο ίδιος έχει πετάξει το μισό φαγητό στα σκουπίδια. Ακόμα τον έχω δει πολλές φορές να ασκεί βία στα παιδιά, κάτι που πραγματικά με βγάζει από τα ρούχα μου αλλά δεν έχω μιλήσει ποτέ γιατί φοβάμαι. Στόμα έχω και μιλιά δεν έχω εκεί μέσα. Όσο δεν μιλάω όμως γίνομαι συνένοχη και αυτό με ενοχλεί. Με κάτι μισόλογα έμαθα πως η προηγούμενη κοπέλα έχει δικαστικές εκκρεμότητες μαζί του αλλά δεν έχω μάθει για ποιο λόγο, αν και δεν είναι δύσκολο να υποπτευτώ.
Ο μισθός μου δεν αγγίζει καν τον βασικό και χωρίς ασφάλιση. Να σημειωθεί πως από το μισθό μου δεν έχω δει ούτε ένα ευρώ ακόμα και από τότε που έκλεισα μήνα κάθε μέρα ζητάω το μισθό μου και κάθε μέρα η ίδια γνωστή απάντηση "Δεν με πλήρωσαν οι γονείς, δεν έχω να σε πληρώσω" έχω καταντήσει να ζητιανεύω τα λεφτά μου.
Η ψυχολογία μου για ακόμα μια φορά πιάνει πάτο. Ο Γιώργης μου είναι ο άνθρωπος που με στηρίζει όλο αυτό τον καιρό αφού οι δικοί μου δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα γιατί δεν θέλω να τους στεναχωρώ. Ακόμα μια φορά έπεσα στην περίπτωση και κάνω υπομονή μέχρι να βρω κάτι άλλο και να πάρω τα κουβαδάκια μου για άλλη παραλία.
Η μόνη μου δύναμη εκεί μέσα είναι τα παιδιά που νομίζω ότι είναι ο μόνος λόγος που ακόμα δεν τα έχω βροντήξει να φύγω. Βλέπω αυτά τα ματάκια να με κοιτάνε και παίρνω κουράγιο.

Αν υπάρχει σύγχυση στο κείμενο ζητάω συγνώμη, είναι τόσα πολλά που είχα στο μυαλό μου να πω και ήθελα να "καταγγείλω" αλλά στην πορεία το έχασα λίγο.

Για κοπιάστε...

Έχω κέρασμα καλό! Σήμερα έχει γενέθλια ο καλός μου και από εχτές του ετοίμασα τουρτίτσα παγωτό. Το απόγευμα είχαμε καλεσμένους ένα ακόμα ζευγάρι και έτσι περάσαμε όμορφα και ήσυχα.
Χρόνια Πολλά αγάπη μου!! Να σε χαιρόμαστε εμείς που σε αγαπάμε!

Τη συνταγή για την τούρτα παγωτό εδώ

Πρωτομαγιά!

Καλό Μήνα φίλοι μου!! Ήρθε ο Μάιος επιτέλους και μαζί του έφερε και την Άνοιξη! Θεσσαλονίκη ο καιρός έχει κέφια και το δείχνει!
Στο νησί την πρωτομαγιά έχουμε έθιμο να σουβλίζουμε αρνί! Ναι! Ναι! Καλά διαβάζετε! Αρνί! Αντί για το Πάσχα εμείς το σουβλίζουμε την Πρωτομαγιά, το γιατί μη με ρωτάτε δεν το ξέρω.
Εύχομαι όσοι έχετε κανονίσει εκδρομούλα στη φύση να περάσετε όμορφα και όσοι πάλι θα μείνετε στην πόλη όπως εγώ να περάσετε εξίσου όμορφα ότι και να κάνετε!

Καλό Μήνα να έχουμε και φιλιά πολλάααα!!


ΥΓ. Η φωτογραφία στην εικόνα είναι από τα στεφανάκια που κάναμε για τα παιδιά.

Πασχαλινές Κατασκευές του παιδικού

Στον παιδικό κάναμε πολλές κατασκευές μαζί με τα παιδιά και το χάρηκαν πολύ και αυτά. θα σας δείξω μερικές από αυτές γιατί δυστυχώς δεν πρόλαβα να τα φωτογραφίσω όλα.

Οι λαμπαδίτσες μας


Το λαγουδάκι γεμάτο πασχαλινά σοκολατένια αυγουλάκια με το όνομα του κάθε παιδιού



Η καρτούλα μας γεμάτη ευχές.


Και τέλος τα τσουρεκάκια μας.


Ακόμα βάψαμε αυγά με κλωστές φλος και τα βάλαμε στο καλαθάκι των παιδιών με σχέδιο λαγουδάκι το οποίο ξέχασα να φωτογραφίσω!

Καλό Πάσχα φιλιά πολλάααααα!!

Χρόνια Πολλά και Καλό Πάσχα!

Σήμερα το πρωί έφτασα στο νησί επιτέλους! Και ενώ έλεγα να λιώσω στον ύπνο στο παιδικό μου δωμάτιο (δεν συμφωνείτε ότι σαν τους ύπνους στο παιδικό δωμάτιο πουθενά αλλού;) η μαμά είχε άλλα σχέδια. Φτιάξαμε τα κουλούρια και βάψαμε τα αυγουλάκια μας κόκκινα.
Εύχομαι σε όλους σας να περάσετε όμορφα και πάνω απ όλα όπως επιθυμείτε! Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση! Φιλιά Πολλά!!

Περίεργη μέρα

Δεν λένε η κακή μέρα από το πρωί φαίνεται;; ε αυτό έπαθα και εγώ! Ξύπνησα το πρωί και πήρα τηλέφωνο την μητέρα μου για την καθιερωμένη "Καλημέρα" όπου κατάλαβα πως κάτι δεν πάει πολύ καλά, μου τα μασούσε. Με τα πολλά μου ξεφούρνισε ότι η γιαγιά μου έπαθε εγκεφαλικό και είναι στο νοσοκομείο, όχι σε πολύ καλή κατάσταση. Να σημειωθεί πως η ηλικία της γιαγιά μου αγνοείται, γιατί στην εποχή της όταν γεννιόνταν τα παιδιά δεν τα δήλωναν αμέσως στο ληξιαρχείο, η ταυτότητα της με το πιστοποιητικό γέννησης έχουν απόκλιση δυο χρόνων, βάση αυτού υπολογίζουμε ότι είναι 95 περίπου, βέβαια όταν τη ρωτούσες σου απαντούσε 45 και το πίστευε! Στεναχωρήθηκα για την γιαγιάκα μου, θα προτιμούσα να μην είχαν εξελιχθεί έτσι τα πράγματα γιατί απ ότι καταλαβαίνω δεν είναι και στα πολύ καλά της. Πάντως μακάρι να φτάσω τα χρόνια της και να τα έχω 400 όπως και εκείνη.

ο Γιώργης μου εχτές έφυγε για το νησί του τη Λέσβο για τις διακοπές του Πάσχα και έμεινα μόνη μου στο σπίτι. Είχα πολύ καιρό να μείνω έτσι μόνη και τώρα μου κακοφαίνεται. Θυμάμαι τον πρώτο χρόνο σαν φοιτήτρια που μετακόμισα Θεσσαλονίκη και έμενα με την αδερφή μου είχα λυσσάξει και ήθελα να μείνω μόνη μου. Όταν η αδερφή μου γνώρισε τον αρραβωνιάρη και φεύγανε διήμερες εκδρομούλες ήταν η καλύτερη μου! Party έκανα! Μάζευα κόσμο και παίζαμε επιτραπέζια, βλέπαμε ταινίες. Στη συνέχεια γνώρισα τον Γιώργο, η αδερφή μου αρραβωνιάστηκε και μετακόμισε για το νησί, και λίγο καιρό μετά αποφασίσαμε με τον Γιώργο να μείνουμε μαζί για οικονομικούς λόγους αφού μέναμε συνέχεια στο δικό μου σπίτι. Η συγκατοίκηση όμως με τον Γιώργο ποτέ δεν με ενόχλησε, ίσως γιατί τα έχουμε βρει τόσο καλά μεταξύ μας. Κάνουμε κοινά πράγματα μαζί αλλά όταν ο ένας από τους δυο θελήσει το χώρο του ο άλλος το σέβεται.
Εχθές λοιπόν ήταν το πρώτο βράδυ που κοιμήθηκα μόνη μου και παρόλο που περίμενα να πετάγομαι στο πρώτο τρίξιμο, δεν κατάλαβα τίποτα! Εύχομαι να περάσουν γρήγορα οι μέρες μέχρι την δικιά μου αναχώρηση που είναι προγραμματισμένη για την Μεγάλη Πέμπτη αφού στον παιδικό κλείνουμε την Μεγάλη Τετάρτη.
Φιλιά Πολλά και Καλή Μεγάλη Εβδομάδα!!

Καλό Ταξίδι Νίκο

Καλό Ταξίδι σε ένα μεγάλο τραγουδιστή τον Νίκο Παπάζογλου. Μπορεί να έφυγε η ψυχή αλλά στην καρδιά μας πάντα θα τραγουδά. Το τραγούδι "Αύγουστος" ήταν αυτό που μας ένωσε με τον καλό μου. Σε ευχαριστούμε πολύ Νίκο! Να είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει.

Με ενοχλεί

Σήμερα η μέρα είναι από εκείνες τις μέρες που δεν έχεις όρεξη να κάνεις τίποτα. Με ενοχλεί που η μέρα είναι τόσο όμορφη και εγώ δεν μπορώ να την χαρώ. Με ενοχλεί ο ήλιος έτσι φωτεινός όπως είναι και δεν συμβαδίζει με την ψυχολογία μου. Συγχωρέστε με που η ανάρτηση μου δεν είναι χαρούμενη. Αύριο θα είναι μια καλύτερη μέρα!

Καλή μου Αρχή!

Τον τελευταίο καιρό έχω χαθεί αλλά έχω ευχάριστα νέα να σας πω. Έκανα δοκιμαστικό σε ένα παιδικό σταθμό και την Δευτέρα ήταν η πρώτη μου μέρα επίσημα στον παιδικό. Είμαι πολύ χαρούμενη που επιτέλους βρέθηκε κάτι να απασχολούμαι και φυσικά το καλύτερο είναι ότι είναι πάνω στο αντικείμενο μου. Ο μισθός μου δεν αγγίζει ούτε τον βασικό και φυσικά για ένσημα ούτε λόγος αλλά πλέον έτσι όπως είναι τα πράγματα αναγκάζεσαι να κάνεις το κορόιδο προκειμένου να αποκτήσεις την πολυπόθητη προϋπηρεσία που έχει καταντήσει πιο απαιτητική και από το πτυχίο.
Με την κοπέλα που συνεργάζομαι ενώ αρχικά πίστευα ότι θα έχω πολύ καλή συνεργασία όσο περνάνε οι μέρες νιώθω έναν αδικαιολόγητο ανταγωνισμό από μέρους της. Εύχομαι στην πορεία να μην έχω θέμα μαζί της γιατί είναι το τελευταίο που θέλω. Με τους ανθρώπους που συνεργάζομαι θέλω να έχω την καλύτερη δυνατή σχέση για το καλύτερο αποτέλεσμα και αυτό αφορά τα "παιδιά" μας. Έχω πολύ υπομονή πάντως και ο καιρός θα δείξει πως θα εξελιχθεί όλο αυτό.
Από τα παιδιά μου πάντως παίρνω αμέτρητες αγκαλιές καθημερινά και όταν ακούω αυτό το "Κυρία Έλενα σε αγαπάω" πως λιώνω βρε παιδιάααααα, απίστευτο συναίσθημα που το είχα ξεχάσει. Αύριο έχουμε και την πρώτη συνάντηση γονέων για να γνωριστούμε καλύτερα και έχω ένα μικρό άγχος, αλλά όλα καλά θα πάνε!!
Η ζωή μου άρχισε να αποκτά ρυθμό και είμαι πολύ ευτυχισμένη! Καλό Μήνα σε όλους!!

Τα λάθη που κάνουμε όταν τρώμε σε μια ταβέρνα.

Βρήκα το παρακάτω άρθρο και το βρήκα αρκετά ενδιαφέρων έτσι το μοιράζομαι μαζί σας.

Ακόμα και τώρα σε περίοδο οικονομικής κρίσης, ο Έλληνας δεν εγκαταλείπει την αγαπημένη του συνήθεια για μία έξοδο για φαγητό έξω. Μπορεί να μην το κάνει τόσο συχνά, αλλά οι παρέες πολλές φορές καταλήγουν για φαγητό κάπου σε ένα ταβερνάκι. Είναι κομμάτι της κουλτούρας μας και της φιλοσοφίας μας, η κοινή συνεύρεση για φαγητό έξω με φίλους. Αποτελεί ίσως την πιο συχνή και η πιο μεγάλη απόλαυση του έλληνα είναι να τρώει σε κάποιο ταβερνάκι. Είναι μια συνήθεια, που είναι συνυφασμένη με τη διασκέδαση, την καλοπέραση, την καλή παρέα, τη χαλάρωση, τις διακοπές και το καλό φαγητό. Στις διάφορες ταβέρνες, ο Έλληνας όπως, και στη υπόλοιπη ζωή του κάνει μεγάλες καταχρήσεις και συχνά πέφτει σε μεγάλα διατροφικά σφάλματα.

1. Πάει για λάθους λόγους. Πάει είτε γιατί πεινά πολύ, με αποτέλεσμα να καταναλώνει πολύ περισσότερη τροφή από αυτή που μπορεί και πρέπει, διότι δεν χρειάζεται να περιμένει πολύ για να φάει. Είτε γιατί τον κάλεσαν , δεν πεινά, αλλά πάει για την παρέα και παρασύρεται στην κραιπάλη που απαιτεί η παρέα.

2. Παραγγέλνει πολλά. Όταν λοιπόν ανοίγει τον κατάλογο , τα θέλει όλα, όλα όσα δεν μπορεί να έχει στο καθημερινό του τραπέζι. Έτσι παραγγέλνει ότι λαχταρά η ψυχή του και υποκύπτει στη κάθε λαιμαργία του.

3. Λανθασμένη επιλογή ορεκτικών. Είναι κυρίως τηγανιτά, και πολύ σύνθετα (με κρεμά γάλακτος-τυριά- ζαμπόν κτλ), δηλαδή λαχταριστά!!!! Το μόνο που κάνουν είναι ανοίγουν τη όρεξη και γεμίζουν τον οργανισμό με θερμίδες, χοληστερίνη και τριγλικερίδια!

4. Λανθασμένη επιλογή σαλάτας. Δεν είναι ποτέ μια απλή σαλάτα σαν και αυτή που θα μπορούσε κάποιος να καταναλώσει στο σπίτι του, αλλά είναι πιο σύνθετη, όχι ως προς τη ποικιλία των λαχανικών, αλλά ως προς το dressing (κυρίως με βάση τη μαγιονέζα) και τα συνοδευτικά (κοτόπουλο, τυρί μπέικον κτλ.).

5. Ψωμί. Μέχρι να έρθουν τα ορεκτικά και η σαλάτα, έχει καταναλωθεί σχεδόν όλη η ποσότητα ψωμιού, λόγο ανυπομονησίας και αναμονής του φαγητού.

6. Αλκοόλ. Το ευχάριστο περιβάλλον της ταβέρνας , ο φωτισμός , η μουσική , η καλή παρέα και η χαλαρή και εύθυμη συζήτηση, κάνουν το αλκοόλ να ρέει άφθονο στο τραπέζι!

7. Επιδόρπιο. Μια γλυκιά αμαρτία είναι πάντα καλύτερη από ένα εποχιακό φρούτο.

8. Νερό. Υπάρχει μονό για διακόσμηση στο τραπέζι και σε περίπτωση που πνίγει κάποιος από το φαγητό! Δεν θεωρείται απαραίτητο.

9. Έρχεται «κατοχή». Ο έλληνας είναι της λογικής «δεν πετάμε ποτέ φαγητό» και αφού το έχει πληρώσει, τα πιάτα θα πρέπει να είναι άδεια, ακόμα και αν δεν αντέχει άλλο.

10. Τρώει γρήγορα. Η λαιμαργία και η καλή παρέα με τη συζήτηση, κάνουν τον Έλληνα να τρώει και να πίνει χωρίς να σκέφτεται. Καταναλώνει μεγάλες ποσότητες φαγητού και αλκοόλ γρήγορα, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος του να μην καταλαβαίνει ότι έχει χορτάσει.

Αν θέλουμε λοιπόν μια επίσκεψη σε μια ταβέρνα να καταλήξει σε μια ευχάριστη ανάμνηση μέχρι την επομένη φορά και όχι σε έναν στομαχόπονο, καλό είναι να μην κάνουμε τα παραπάνω λάθη και να είμαστε πιο συνετοί με το τι θα φάμε και το πόσο θα πιούμε!

Πηγή: http://diatrofi.gr/index.php?module=articles&position=center&ArticleId=3415&CategoryId=140

Έκθεση τροφίμων, Ποτών, Μηχανημάτων και Εξοπλισμού

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε στη Θεσσαλονίκη διοργανώθηκε Έκθεση Τροφίμων, Ποτών, Μηχανημάτων και Εξοπλισμού. Μια γνωστή μας είχε δωρεάν εισιτήρια οπότε είπαμε να το εκμεταλλευτούμε και να πάμε να δούμε τι καλούδια έχει. Ενθουσιάστηκα με τις πολλές ποικιλίες κρασιών που είχε και το καλό της υπόθεσης ήταν ότι μπορούσες να δοκιμάσεις ότι ήθελες. Στους πάγκους όμως κυριαρχούσε η δήθεν κουλτούρα με τους κουστουμαρισμένους κουνώντας επιδεικτικά τα ποτήρια πριν γευτούν το κρασί. Μεταξύ μας ανάθεμα αν ξέρανε τι δοκιμάζανε! Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στους πάγκους με όλα τα είδη τυριών, μια πανδαισία γεύσεων, ειδικά ο Γιώργος που του αρέσουν πολύ τα τυριά ήθελε να τα δοκιμάσει όλα! Δοκίμαζε εκείνος, έδινε και σε μένα που ντρεπόμουν να απλώσω το χέρι μου να πάρω. Στο επόμενο περίπτερο την τιμητική του είχε ο γύρος, από μακριά μύριζες την τσίκνα και να προσθέσω πως ήταν το περίπτερο με τον περισσότερο κόσμο, ουρές έκαναν για ένα πιατάκι. Είναι να μην μυριστούμε τσάμπα πράγμα, σαν τα μυρμήγκια πέφτουμε πάνω. Τέλος καταλήξαμε στους chef όπου θύμιζε κάτι από master chef. Γινόταν διαγωνισμός Μαγειρικής και Ζαχαροπλαστικής και κάποιοι chef ετοίμαζαν τα πιάτα τους ενώ κάποιοι άλλοι τα είχαν ήδη στολίσει και περίμεναν να κριθούν. Νομίζω πως ήταν το πιο ενδιαφέρον απ όλα αλλά η παρέα είχε διαφορετική άποψη και με το ζόρι πρόλαβα να φωτογραφίσω μερικά πιάτα και να σας τα παρουσιάσω.

Αυτά τα δυο δεν ξέρω τι είναι αλλά μου άρεσαν και τα φωτογράφισα. Νομίζω πως πρόκειται για ζυμάρι.




Σκαλιστή διακόσμηση σε καρπούζια και κολοκύθες




Κροκοδειλάκια από ψωμάκι


Δεν έχουν πολύ πλάκα;


Ο Λευκός Πύργος σοκολατένιος!


Ένας Ανεμόμυλος και αυτός Σοκολατένιος


Οι chef μαγειρεύουν...


Τέλειο;


Προσέξτε λεπτομέρεια...


Ήθελα να τα φωτογραφίσω όλα αλλά η παρέα βιαζόταν, την επόμενη φορά θα ξέρω.
Φιλιά Πολλάαααα

Girl with the pearl earring

Πριν λίγες μέρες ολοκληρώσαμε με τον καλό μου ακόμα ένα puzzle, 1500 κομμάτια, με θέμα του ζωγράφου Johannes Vermeer's "το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι". Είναι αρκετά γνωστός πίνακας και από την ταινία που πρωταγωνιστεί η Scarlett Johansson.
Ομολογώ ότι μας δυσκόλεψε αρκετά γιατί ένα πολύ μεγάλο μέρος του αποτελείται από μαύρες ψηφίδες αλλά το αποτέλεσμα μας δικαίωσε. Στο τέλος της κάθε μέρας τράβαγα και από μία φωτογραφία με σκοπό να φτιάξω το παρακάτω βιντεάκι.
Μας έχει γίνει εθισμός το θέμα με τα puzzle και κάθε φορά θέλουμε να ανεβάζουμε το επίπεδο δυσκολίας λίγο ακόμα...
Σειρά τώρα έχουν 2 ακόμα με 1000 κομμάτια και μετά ο Γιώργος επιμένει να πάρουμε ένα με 9000 κομμάτια. Εγώ προς το παρών κρατάω πισινή γιατί εκτός από το θέμα δυσκολίας, πρακτικά δεν μπορεί να γίνει! Δεν έχουμε τον κατάλληλο χώρο για ένα τόσο μεγάλο puzzle, θα πρέπει να αδειάσουμε το σαλόνι :P το φαντάζεστε??

Μανταρινομυστικά

Το γκρινιάρικο Μαρούλι με κάλεσε να παίξω στο τελευταίο παιχνίδι παιχνίδι που κυκλοφορεί στην μπλογκόσφαιρα. Πρέπει να σας αποκαλύψω 7 μυστικά και μετά να καλέσω άλλους 7 να πουν τα δικά τους. Για να ξεκινήσουμε λοιπόν,

1. Το πιο άχρηστο αντικείμενο που έχω στο σπίτι είναι το σίδερο σιδερώματος, μετρημένες στα δάχτυλα οι φορές που το έχω χρησιμοποιήσει. Μια φορά φιλοξενούσα μια φίλη μου που ήθελε να σιδερώσει ένα μπλουζάκι της και δεν μπορούσα να θυμηθώ που το έχω βάλει.

2. Μ αρέσει πολύ η διαδικασία να βάζω πλυντήριο, να ξεχωρίζω τα ρούχα σε λευκά και μαύρα και αφού ρίξω το σαπούνι/μαλακτικό κάθομαι και το χαζεύω να δημιουργείται αφρός καθώς γυρνάει γύρω γύρω.

3. Από την ηλικία των 16 μέχρι 20 κάπνιζα περίπου ένα πακέτο τσιγάρα την ημέρα. Μπορεί να μην είχα λεφτά για σούπερ μάρκετ, τσιγάρα είχα πάντα όμως!

4. Μικρότερη έκανα ραδιοφωνικά διαφημιστικά σπότ σε τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό του νησιού.

5. Στο λύκειο είχα πάρει μέρος σε μικρού μήκους ταινία και σε σχολικό διαγωνισμό είχαμε κερδίσει το γ βραβείο Βορείου Αιγαίου. Επίσης σε θεατρικούς αγώνες είχαμε κερδίσει το α Βραβείο Βορείου Αιγαίου και το Δεύτερο σε όλο το Αιγαίο.

6. Τρελαίνομαι με τα άπλυτα πιάτα και γι αυτό τα πλένω μόλις χρησιμοποιηθούν. Άμα τα αφήσω δεν μπορώ να ηρεμήσω.

7. Το πρωί μόλις ξυπνήσω τρέχω κατευθείαν τουαλέτα, άμα βρεθείς μπροστά μου μπορεί να κατουρηθώ :P

Τώρα πρέπει να καλέσω άλλους 7 να αποκαλύψουν 7 μυστικά. Λοιπόοοοονννν puccarina , Μάγδα , pansofix , ΑΓΓΕΛΙΚΗ Ν , Lilium , Athens Girl , fortounata
και φυσικά όποιος άλλος θέλει!!!

Καλό Μήνααααααα!!

Το παρακάτω τραγούδι ακούγεται με τα ηχεία στη διαπασών, κάνουμε μικρά πηδηματάκια χοπ χοπ, ψηλά τα χεριά και τα κουνάμε ρυθμικά πέρα δώθε και στο ρεφρέν τα δίνουμε όλα "Θα 'ναι σαν να μπαίνει η Άαααααανοιξη,θα 'ναι ουρανού κατάνυξη, θα 'ναι σαν να μπαίνει η Άααανοιξη,στα ξαφνικάαααα"
Καλό Μήνα σε όλους! και μην ξεχάσετε να φορέσετε Μάρτη για να μην σας κάψει ο ήλιος!!!

Κατούρα και εσύ όρθια! Μπορείς!

Πολλοί θα αναρωτιέστε τι είναι αυτό το μαραφέτι... Δεν θα σας κρατήσω πολύ σε αγωνία σας, προσωπικά όταν το είδα να το διαφημίζουν σε γνωστό περιοδικό με έπιασε σπαστικό! Λέω δεν μπορεί... κάποιο λάθος διαβάζω! Και έτρεξα αμέσως να το επιβεβαιώσω στο σαιτ που έδιναν κλικ εδώ πρόκειται για ένα χωνί το οποίο το βάζεις ανάμεσα στα πόδια σου και πλέον μπορείς και εσύ να κατουράς όρθια! Μα πες τε μου ποια ιδιοφυΐα το εφηύρε αυτό να του/της δώσω βατόμουρο! Πες μου γλυκιά μου γυναίκα πόσες φορές πήγες σε δημόσια τουαλέτα και υπήρχαν γύρω της πιτσιλιές; Πόσες φορές προσπάθησες να ισορροπήσεις πάνω στο καπάκι της λεκάνης φοβούμενη μην σαβουρντιχτείς; Ε ναι λοιπόν! Ήρθε η λύτρωσή σου σε αυτό το μικρό χωνί! Σαν διαφήμιση των προϊόντων του Ράδιου Αρβύλα μου ακούγεται! Και μη χειρότερα!

Απαισιοδοξία στο φουλ!

έχω χαθεί τελευταία αλλά η αλήθεια είναι πως δεν διανύω και την καλύτερη περίοδο της ζωής μου. Έχω κουραστεί, έχω απελπιστεί, έχω βρίσει, έχω θυμώσει μετά προσπαθώ να ανεβάσω την ψυχολογία μου αλλά τσάμπα κόπος. Κουράστηκα! να παρακαλώ τον καθένα να με έχει υπόψιν του για όποια δουλειά βρεθεί, κουράστηκα να με κοιτούν ρατσιστικά λόγω των κιλών μου όποτε πάω σε ένα μαγαζί για να ζητήσω δουλειά. Είναι δύσκολα εκεί έξω, μου το είχανε πει αλλά πίστευα πως κάνουνε λάθος. Πίστευα πως εγώ θα τα καταφέρω, ήμουν πολύ αισιόδοξη κάποτε, πλέον δεν έχει μείνει τίποτα μέσα μου. Πόσο άσχημα νιώθω κάθε φορά που πρέπει να πάρω τηλέφωνο στο νησί για να τους πω, "ήρθε η ΔΕΗ, το νερό κ.α." άχρηστος νιώθεις, να σε συντηρούν ακόμα οι δικοί σου και να περιμένεις το τηλεφώνημα ότι τα λεφτά μπήκαν.
Κάθε μέρα λέω να τα μαζέψω και να γυρίσω πίσω αλλά έτσι είναι σαν να παραδέχομαι την ήττα μου. Δεν ξέρω ποια θα είναι η συνέχεια και τι άλλο πρέπει να κάνω, μάλλον θα αρχίσω να μοιράζω το βιογραφικό μου σαν διαφημιστικό φυλλάδιο, κάτι ήξερε το mega!

Ας βοηθήσουμε τον μικρό Παναγιωτάκη!

O μικρός Παναγιωτάκης, ειναι ενα μωρό 8 μηνών, που βρίσκεται αυτή την στιγμή σ' ένα δωμάτιο του νοσοκομείου ΠΑΙΔΩΝ με ενα βαρύ χολοστατικό σύνδρομο και χρείζει άμεση μεταφορά στο εξωτερικό για να υποβληθεί σε ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ.

Τα οικονομικά μέσα των γονίων του & η βοήθεια του κράτους είναι σχεδόν ανύπαρκτη, στο χερι μας ειναι λοιπόν να βοηθήσουμε ενα παιδί να μεγαλώσει φυσιολογικά και να του δώσουμε την ευκαιρία να ΖΗΣΕΙ!!!

Οι γονείς του Παναγιωτάκη ζουν στην αγωνία για την ζωη του μικρού τους άγγελου... γεμάτοι κουράγιο και θέληση να πολεμίσουν για να δούνε το παιδί τους να μεγαλώνει. Ειναι ανθρώπινο χρέος μας να προσφέρουμε με όποιο τρόπο μπορούμε, για να χαμογελάσει και πάλι ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗΣ ΜΑΣ.

Για αυτο παρακαλούμε όποιος μπορεί να βοηθήσει είτε οικονομικά είτε γραφειοκρατικά ας επικοινωνήσει στο: 698/89.25.289 (Mαρια μητέρα).

* ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 340 01 03 6497 11

Όνομα: Scutari Maria

ΙΒΑΝ: GR95 0430 8620 0034 0010 3649 711 bic:ABGRGRAA
* ALPHA BANK: 396-002101-024157

IBAN: GR69 0140 3960 3960 0210 1024 157

Tηλέφωνα επικοινωνίας:
*Aγγελική: 693/72.06.950

*Γωγώ: 694/90.05.983

*Δέσποινα: 694/88.31.702

*Tζένη: 698/00.52.342 (Θεία μικρού Παναγιώτη).

OTI XΡEIAΣTEITΕ KAΛEΣTE ΣTA ΠAΡAΠANΩ THΛEΦΩNA!!!

ΓΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΚΑΛΕΣΤΕ:

Νοσοκομείο Παίδων "Η Αγία Σοφία"

B' ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗ - 210 74 67 417

Η ομάδα στο facebook εδώ
Ας βοηθήσουμε όλοι αυτό το μικρό αγγελούδι, μας χρειάζεται όλους, διαδώστε το!

Hobbies

Σε προηγούμενο ποστ σας είχα δείξει το παζλ που είχαμε ξεκινήσει. Συνολικά χρειαστήκαμε 4 μέρες για να το ολοκληρώσουμε και τώρα εδώ και 2 εβδομάδες περίπου το έχουμε στο τραπέζι και κάθετε μέχρι να αξιωθούμε να πάρουμε ένα καδράκι για να το κρεμάσουμε. Ιδού!
Σήμερα παραλάβαμε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι "Dawn under" από Αγγλία που ομολογώ, φάγαμε τον κόσμο να το βρούμε αφού στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Το πρωτοπαίξαμε σε μια καφετέρια με επιτραπέζια παιχνίδια και μας άρεσε τόσο πολύ που όταν ρωτήσαμε τον ιδιοκτήτη που μπορούμε να το βρούμε μας απαντούσε με υπεκφυγές του τύπου "το έφερε ένας γνωστό μου". Ψάχναμε στο e-bay αλλά δεν υπήρχε, στο amazon δεν το έστελναν Ελλάδα και τελικά το βρήκαμε σε ένα γερμανικό site που με τα λίγα γερμανικά που ξέρω προσπαθούσαμε να βγάλουμε άκρη. Δυστυχώς το παιχνίδι όμως ήταν out of stock οπότε άντε πάλι από την αρχή. Μετά πολλά χιλιόπαρακαλέσαμε τον πωλητή από το amazon να μας το στείλει και σήμερα το είχαμε στα χέρια μας. Φυσικά η χαρά μου όπως και η ανυπομονησία μου ήταν μεγάλη. Παρακάτω μερικές εικόνες


Σκοπός του παιχνιδιού είναι να ξεφορτωθείς πρώτος τα βαμπίρ που έχεις στα χέρια σου και να τα βάλεις μέσα στους τάφους αντίστοιχα με το χρώμα τους. το θέμα είναι ότι δεν ξέρεις τι χρώμα είναι ο κάθε τάφος και έτσι θα πρέπει να θυμάσαι κάθε φορά που ανοίγει ένας παίχτης το χρώμα που άνοιξε. ok ναι δέχομαι πως αν και προορίζεται για παιδιά από 6+ ακούγεται λίγο μακάβριο το όλο θέμα με τους τάφους και τα βαμπίρ αλλά για μεγάλα παιδιά σαν εμάς έχει πλάκα.
Τέλος σας βάζω το παρακάτω τραγούδι που τις τελευταίες μέρες το ακούω και το τραγουδάω συνέχεια!!! τρελό κόλλημα μα ποια δεν θα ήθελε Want you to make me feel like I'm the only girl in the world.... Καλό Μήνα!!

Η αγάπη άργησε μια μέρα...

Πρόκειται για μια βραβευμένη σειρά που στα τηλεοπτικά βραβεία πρόσωπα του 1997, απέσπασε συνολικά 11 βραβεία! Ήμουν παιδάκι όταν τις Δευτέρες καθόμασταν μαζί με την μητέρα μου και την αδερφή μου για να την παρακολουθήσουμε στην ΕΤ1, θυμάμαι σαν παιδί με είχε σημαδέψει και ήταν πολλά πράγματα που δεν καταλάβαινα λόγω του νεαρού της ηλικίας μου. Αργότερα στο γυμνάσιο μια μέρα που "σκάλιζα" στη βιβλιοθήκη του σχολείου ποιο βιβλίο θα ήταν το επόμενο που θα δανειστώ έπεσε στα χέρια μου το συγκεκριμένο! Θυμάμαι την καθηγήτρια μου να λέει "αμάν βρε Ελένη, αυτό το βιβλίο είναι σαν να ανοίγεις ταφόπλακα και να μπαίνεις μέσα" παρόλαυτά εγώ το ρούφηξα μέσα σε ένα απόγευμα! (άμα τα μαθήματα μου τα διάβαζα όπως τα εξωσχολικά βιβλία τώρα θα ήμουν επιστήμονας). Καθώς περνούσαν τα χρόνια και μπήκα στο "τρυπάκι" να κατεβάζω ταινίες και σειρές, έψαχνα για την συγκεκριμένη σειρά αλλά δεν μπορούσα να τη βρω πουθενά, τυχαία εχτές στο youtube εντόπισα διάφορες σκηνές και είπα να δω μήπως υπάρχει πουθενά. Για καλή μου τύχη την βρήκα και την κατέβασα και είμαι πολύ χαρούμενη, έχω δει τα 4 πρώτα επεισόδια το ένα πίσω από το άλλο και συνεχίζω ακάθεκτη.
Μερικά λόγια για την υπόθεση του έργου, Ο Μιχαήλ Φτενούδος, ένας αυταρχικός πάτερ-φαμίλιας, αργοπεθαίνει στα χρόνια της Κατοχής. Στα υπόγεια του σπιτιού του κρύβεται ο Αντόνιο, ένας Ιταλός αντιφασίστας με τον οποίο είναι ερωτευμένη η μικρότερη κόρη του, η Ερατώ. Όταν η Ερατώ μένει έγκυος, η μητέρα της φυγαδεύει τον Ιταλό και αποφασίζει να παρουσιάσει το παιδί ως δικό της προκειμένου να αποφευχθεί η οικογενειακή τραγωδία και η κοινωνική κατακραυγή. Το βιβλίο είναι γραμμένο από την Λιλή Ζωγράφου και σκηνοθέτης της σειράς ήταν ο Κώστας Κουτσομύτης. Να σημειωθεί πως παίζουν αξιόλογοι ηθοποιοί όπως Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Τάνια Τρύπη, Πέγκυ Τρικαλιώτη, Αφροδίτη Γρηγοριάδου, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Μηνάς Χατζησάββας κ.α. Όσοι δεν γνωρίζουν τη σειρά ή το βιβλίο σας το προτείνω ανεπιφύλακτα πρόκειται για πολύ δυνατό σενάριο με απίστευτα κουστούμια, σκηνικά και με απίστευτες ερμηνείες.

Βραβειάκι!

Η Αγγελική Ν μου έδωσε βραβειάκι από το όμορφο blog της. Την ευχαριστώ πολύ και εγώ τώρα με τη σειρά μου θα το δώσω σε άλλους 10 blogger.

Στον kevin για να του δώσω δύναμη και κουράγιο!

Στην Γιαγιά Αντιγόνη για τις όμορφες ιστορίες της.

Στην A pink dreamer για να συνεχίσει να μας μαγεύει όλους με τα όμορφα μαγικά της.

Στον the commentator για να τονώσω το ηθικό του!

Στην fortounata για το μεράκι της.

Στην Pansofix για τις λαχταριστές συνταγές που μας δίνει.

Στο Marouli γιατί οι αναρτήσεις τις μου θυμίζουν μια παλιά μου φίλη.

Στην Λία με την ευχή να γεννήσει ένα γερό μωράκι!

Στην Magda^_^ που κάθε φορά ζηλεύω τις κατασκευές της!

και τέλος στην Μοντέρνα Σταχτοπούτα που μας κρατάει ενήμερες και τις τελευταίες τάσεις της μόδας.

Τώρα το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να δεχτείτε το δωράκι και με την σειρά σας να το χαρίσετε σε άλλους 10 μπλόγκερ.

Επιστροφή

Καταρχήν να ευχηθώ σε όλους σας Καλή Χρονιά και εύχομαι τις γιορτές να περάσατε πολύ πολύ όμορφα! Όπως είχα αναφέρει και σε παλιότερο ποστ τα Χριστούγεννα ήμουν στο νησί μου τη Λήμνο και για πρωτοχρονιά στο νησί του φίλου μου τη Λέσβο, περάσαμε πολύ όμορφα και μακάρι να κρατούσε κι άλλο!
Επιστρέψαμε Θεσσαλονίκη την Δευτέρα το μεσημέρι μετά από πολύωρο ταξίδι με το καράβι ολίγον άυπνοι αλλά και ζαβλακωμένοι αλλά όλη την υπόλοιπη μέρα κοιμόμασταν και έτσι ήρθαμε στα καλά μας.
Σήμερα με τον Γιώργη μου ξεκινήσαμε να φτιάξουμε ένα παζλ 1000 κομματιών, όπου απεικονίζει τον Πίνακα του Έντβαρτ Μουνκ την "κραυγή"

αφού ξεχωρίσαμε τα κομμάτια του περιγράμματος

προχωρήσαμε στην ένωση τους

και στην συνέχεια το δύσκολο κομμάτι, το γέμισμα,

όπου χωρίσαμε σε σχήμα και χρώμα τα κομμάτια για την καλύτερη διευκόλυνση μας. Έχει ξεκινήσει και ένα παιχνιδάκι μεταξύ μας για το ποιος θα βρει τα πιο πολλά κομμάτια χιχι Ο Γιώργος κάνει την μεριά με το πράσινο χρώμα και εγώ την κόκκινη, καθόλου άσχημα για πρώτη μέρα ε?