Της νύχτας τα καμώματα...

...τα βλέπει η μέρα και γελά!!
Μωρέ δίκιο έχουν!! Χαιρόμουν που έρχεται η Παρασκευή και το ΣΚ!
Μετρούσα ανάποδα τις μέρες για την επόμενη βδομάδα που παίρνω άδεια!
Σκατά και απόσκατα.
Σχόλασα χθες το βράδυ τι ωραία τι καλά. Παίρνω το τσαντικό μου και το κράνος μου και κάνω να φύγω. Κατέβαινα γρήγορα γρήγορα τα σκαλιά για να πάω σπίτι να χαλαρώσω και στα 3 προτελευταία σκαλιά τσοοουυπ! Γυρίζει το πέλμα στο ύψος του αστραγάλου ακούω ένα "κρααακ" σαν το θόρυβο που κάνουν τα καρύδια όταν τα σπας και γίνομαι ένα με χώμα!
Πιάνω το πονεμένο μου ποδάρι και μέσα σε κλάματα και αναφιλητά προσπαθώ να καταλάβω αν το έχω σπάσει. Το πόδι στέκει  ακούνητο και δεν λέει να συνεργαστεί στις εντολές του εγκεφάλου μου.
Ψάχνω την τσάντα μου και το κινητό μου, παίρνω τηλέφωνο τον Γιώργο, ο οποίος είναι σπίτι και με περιμένει, να ρθει να με μαζέψει. Προσπαθώ να του εξηγήσω τι έχει συμβεί, εκείνος νομίζει ότι τράκαρα με το μηχανάκι, ένας πανικός. Σε μερικά λεπτά έχει φτάσει, με μαζεύει και κατευθυνόμαστε στο νοσοκομείο για τις απαραίτητες ακτινογραφίες.
Το πόρισμα βγήκε, ευτυχώς ούτε ράγισμα! Το ζόρισα όμως και τώρα θέλει ξεκούραση και πάγο... πάνω στη σαχλαμάρα μου τους ρωτάω.. ουισκάκι να βάλω;;
Παρόλαυτα όμως σήμερα είχα την πεποίθηση ότι όλα θα είναι ένα κακό όνειρο και θα μπορέσω να πάω κανονικά στη δουλειά μου. Αμ δε... σηκώθηκα το πρωί να πάω τουαλέτα και το πόδι ήρθε και τουμπάνιασε. Δεν θέλεις να μάθεις πως πήγα στο μπάνιο... στα 4! Λες και έκανα τάμα στη Παναγιά της Τήνου.Ευχηθείτε μου να αναρρώσω γρήγορα  να μπορέσω να πάω στη δουλίτσα μου γιατί την επόμενη Παρασκευή είχα κανονίσει άδεια και πολύ φοβάμαι ότι άμα τη Δευτέρα δεν πάω  δουλειά δεν θα μου την δώσουν :( Καμαρώστε με!