Μενού Κυριακής

Σήμερα με ξύπνησε το "πρωί" ο πατέρας μου, "Λενιώ, θα ρθείς να φάμε;" Φυσικά δεν ήταν πρωί αλλά 13:00 το μεσημέρι, οπότε με την τσίμπλα στο μάτι, γιατί χατίρι του πατέρα ποτέ δεν του χαλάω ( αδυναμία) , πήγα να φάω κολοκυθάκια και μπιφτέκια. Μετά όταν πήγα στην παραλία πήρα ένα πράσινο τσάι και όταν επιστρέψαμε 1 κομμάτι καρπούζι και μια μπανάνα. Για βραδινό 2 ποτήρια κόκκινο κρασάκι και ένα μικρό κομμάτι γλυκό κερασμένα από την φιλενάδα μου την Μαρία.

Πήγα και σήμερα για μπανάκι στην θάλασσα και ήμασταν όλοι μαζί οικογενειακός. Η αδερφή μου, ο γαμπρός μου, η μητέρα μου , ο αδερφός της μητέρας μου με την γυναίκα του και τα παιδιά του. Ήταν πολύ ωραία ατμόσφαιρα αν και στην αρχή η μητέρα μου έκανε τα νάζια της, "όχου βρε Ελένη, άσε με σπίτι εμένα, που να τραβιέμαι τώρα¨ στο τέλος είπε και ευχαριστώ η κυρία και ανανέωσε το ραντεβού για την επόμενη Κυριακή αμέεεε

Να με συγχωρέσετε που δεν έβγαλα ούτε σήμερα φωτογραφίες από την παραλία αλλά έφτιαξα ολόκληρο πριγκιπικό κάστρο στην παραλία με τα μικρά μου ξαδερφάκια και ξεχάστηκα για ακόμα μια φορά. Ήταν μια όμορφη μέρα στη θάλασσα που μου θύμισε κάτι από τα παιδικά μου χρόνια.

Το βραδάκι πήγα σε μια θεατρική παράσταση που έπαιζε η φίλη μου η Μαρία. Το έργο λεγόταν "καπέλο από ψάθα Ιταλίας", γέλασα με την ψυχή μου! Πέρασα πάρα πολύ όμορφα και μου βγήκαν συναισθήματα και σκέψεις που είχα καλά κρυμμένα στο πίσω μέρος του μυαλού. Πεθαίνω για το θεατριλίκη! Και πάντα φρόντιζα να είμαι σε ομάδα θεάτρου όταν ήμουν στο νησί, είχα χάσει πολλά Σαββατοκύριακα και απογεύματα από την παρέα μου για να κάνω αυτό που μου άρεσε! Το γούσταρα! πάντα το όνειρο μου ήταν να γίνω ηθοποιός, αυτό έλεγα από μικρή, αλλά όταν έδωσα πανελλήνιες και δεν "πέρασα" πουθενά οι γονείς μου μου έλεγαν "Ελένη βρες κάτι να κάνεις που να γεμίζει το πιάτο σου" και να που το έκανα... αλλά ακόμα τουλάχιστον δεν έχω καταφέρει ούτε μια φορά να γεμίσω το πιάτο μου! Μάλλον θα μείνει ένα μεγάλο απωθημένο και απλά θα συγκινούμαι με παραστάσεις που παρακολουθώ από κάτω.