
Από τον Σεπτέμβρη είμαι σε αναζήτηση δουλειάς και όλο αυτό τον καιρό έψαχνα να βρω κάτι σχετικό με το αντικείμενο που σπούδασα χωρίς αποτέλεσμα, τα λεφτά που έδιναν ήταν μηδαμινά εώς ανύπαρκτα. Ας μην μιλήσω για τις αρμοδιότητες που θα ήταν πολλές παραπάνω από αυτά που θα πληρωνόμουν. Για ασφάλιση ούτε κουβέντα! Τέλος πάντων, αφού πέρασα από διάφορες ψυχολογικές διακυμάνσεις αποφάσισα να το ψάξω το θέμα και εκτός ειδικότητας. Πωλήτρια? Πωλήτρια βρε παιδί μου... κάτι είναι και αυτό... Σε ψιλικατζίδικο? Σε ψιλικατζίδικο.. Μια δουλειά που να μου προσφέρει ένα αξιοπρεπές μισθό και μια ασφάλιση. Σήμερα μίλησα με έναν κύριο στο τηλέφωνο και κανονίσαμε να περάσω αύριο από συνέντευξη. Πέταξα από την χαρά μου! Νιώθω πολύ αισιόδοξη και η ψυχολογία μου έκανε στροφή 180 μοιρών! Το χρειαζόμουν κάποια στιγμή. Γενικά κρατάω μικρό καλάθι και μέχρι να γίνει η αυριανή συνάντηση θα έχω αρκετό άγχος γιατί θέλω πολύ να δουλέψω! Να βγάλω επιτέλους τα δικά μου χρήματα, να ξελασκάρουν λίγο και οι δικοί μου που τόσο καιρό στέλνουν και στέλνουν. Ζητάω από όλους εσάς που με διαβάζετε τη θετική σας ενέργεια να πάνε όλα καλά αύριο γιατί το έχω πραγματικά ανάγκη! Φιλάκια Ελένη :*
καλή επιτυχία για αύριο! ξέρω πόσο αγχωτικές είναι αυτές οι συνεντεύξεις αλλά τα πράγματα είναι καλύτερα από όσο τα φανταζόμαστε:)να δείξεις αυτοπεποίθηση έστω και αν δεν έχεις ιδέα για το αντικείμενο!
ΑπάντησηΔιαγραφή